روز‌خوب

خوبترین روز همین امروز است. همواره به آینده چشم دوختیم که روزهای خوب می‌آید...یک روزی که همه‌ی احساسات بد، مشکلات من تمام شده باشد یکی روزی که سرشار از حال خوش باشد و هر کدام از ما به تناسب نیاز و انتظارش روز خوب را عاری از یک چیزهایی می‌داند اما این انتظار باعث شده از حال و اوقات قشنگ آن غافل ماندیم .فقط وقتی که سپری شد و به گذشته پیوست ...تازه متوجه زیبایی آن لحظات شدیم...تازه هم از خود می پرسیم چرا دیگر روزهایی به قشنگی روزهای رفته نمی‌آید و مدام از لحظه‌ای که در آن قرار داریم ناراضی هستیم انگار خالی خالی است...اما همین که این لحظه ده قدم از ما دور شد و به خاطرات پیوست ناگهان به چشم ما پر از زیبایی می‌شود... امروز به این نتیجه رسیدم کل داستان همین لحظه‌ است که باید با حضور بیشتری آنرا درک کنم و از بودن در آن لذت ببرم.. همین لحظه‌ای که یک عمر منتظر آمدنش بودم و وقتی می‌گذرد خاطره‌ی دلپذیری می‌شود که به وقت خستگی جایی برای تازه شدن من می‌شود. را دوست بدارم روز خوب همین لحظاتی ست که به من می‌گذرد و دنبال یک تعریف آرمانی نباشم و بیخود به خودم وعده و امید کاذب ندهم روز خوب همین است که دارم.چه مطابق میلم باشد یا نباشد..