.. جایی برای
شخصی
.. جایی برای
شخصیدرباره من
روزانهها
همهپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1403 1
- بهمن 1403 1
- دی 1403 2
- آبان 1403 1
- مرداد 1403 3
- تیر 1403 1
- خرداد 1403 1
- اردیبهشت 1403 1
- اسفند 1402 1
- بهمن 1402 2
- آذر 1402 1
- آبان 1402 1
- شهریور 1402 1
- مرداد 1402 1
- تیر 1402 4
- خرداد 1402 1
- خرداد 1400 2
- شهریور 1399 1
- مرداد 1399 3
- تیر 1399 2
- خرداد 1399 2
- اردیبهشت 1399 2
- اسفند 1398 2
- دی 1398 1
- آذر 1398 2
- مهر 1398 1
- مرداد 1398 1
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 3
- دی 1397 2
- آذر 1397 1
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 4
- تیر 1397 4
- فروردین 1397 6
- اسفند 1396 3
- بهمن 1396 3
- دی 1396 2
- آذر 1396 1
- آبان 1396 2
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 2
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 2
- خرداد 1396 4
- اردیبهشت 1396 2
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 2
- بهمن 1395 3
- دی 1395 1
- آذر 1395 2
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 5
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 1
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 5
- دی 1394 2
- آذر 1394 1
- آبان 1394 2
- مهر 1394 4
- شهریور 1394 7
- مرداد 1394 6
- تیر 1394 6
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 1
جستجو
آمار : 57110 بازدید
Powered by Blogsky
نادیا
پنج‌شنبه 20 خرداد 1400 ساعت 11:50
مثل من.
شاید هم باید بگویم منم مثل شما...
بهترین مونس هر انسانی بعد از یک رفیق خوب دو چیزه:
یکی نوشتن و یکی هم خوندن.
و من گاهی فکر میکنم اگر در دوران سخت کرونا، و شروع دوران فراغت از کارهای روزمره ی اداری، یعنی دوران خوش بازنشستگی، با این سه یار صمیمی، مانوس نبودم معلوم نبود چه بلائی سرم آمده بود.
و من آسایش امروزم را مدیون این سه یار مهربان هستم:
رفیق خوب
کتاب خوب
و اوقاتی که برای دل خودم مینویسم...
سلام(لبخند)
برای اینکه راهی به دنیای درون خود باز می‌کنند ،شبیه وارد شدن به یک شهر تازه‌س...
گوارای جانتان گل گل گل گل