.. جایی برای
.. جایی برای

.. جایی برای

شخصی

من برای تو چکار میتوانم کنم....


ما آدما به حمایت هم نیازمندیم  پس در قبال هم وظایفی داریم که جای در رفتن از آنرا نداریم.

نمی توانم

ندارم

فرصت نمیکنم

هیچکدام توجیه مناسبی نیست چون تو باید تلاشت  رو بکنی...

پس پشت بهانه هایت قایم نشو...

پنهان نشو....

نظرات 2 + ارسال نظر
علی امین زاده دوشنبه 12 مهر 1395 ساعت 13:31 http://www.pocket-encyclopedia.com

یادم افتاد یه جا صحبت بود و یه روانشناس می گفت در ایران یاد نگرفتیم با هم همدلی کنیم. به نظرم حرفش درست بود. به ندرت شما می شنوی یکی باهات ابراز همدردی کنه. همه زود میان مشکلات خودشون رو برات قطار می کنن تا متقاعدت کنن مشکل تو کوچک و بی اهمیته.

سعی کردم پای درددل دوستان و عزیزانم بشینم شاید بتونم کمکش کنم یه نگاه تازه ای به مشکلش بندازه اما هرگز مشکل کسی را کوچک نپنداشتم...و خوب میفهمم که مشکل هرکسی برای خودش چقدر بزرگ دیده میشوددد
معنای درد و رنج رو خوب درک کرده ام و از این همدردی ها کلی درس گرفتم شاید بارزترینش این بوده که دیگر حس تنهایی نمیکنم..
ممنونم از توجه و نگاه گرمتان

بهمن پنج‌شنبه 25 شهریور 1395 ساعت 20:04 http://www.life-bahman.blogsky.com

کووووو تا آدما اینو بفهمن...
امروزه روز ، مردم یاد گرفتن و میگن" این مشکل خودته"
حالم از این ادا اطوارای فرنگی مآبانه بهم میخوره...

سلام به دوست گرامم
خوشآمدی
والله فرنگیا هزارتا عادت قشنگ دارن که اگر اونا را الگو قرار میدادیم قطعا از خیلی چیزا فقط ادعاش واسمون نمانده بود...
گاهی شاید لازم نباشه که کارخاصی کنیم کافیه کنارهم باشیم و حمایت عاطفی کنیم کلی به طرف قدرت و نیرو تزریق میشه که خودش بلند بشه و به زندگیش سر و سامانی بده...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد